خیالت در غبار دل صفاپردازیی دارد

پری در طبع سنگ افسون میناسازیی دارد

نمی دانم چسان پوشد کسی راز محبت را

حیا هم با همه اخفا عرق غمازیی دارد

مژه بگشا وبنیاد هوس تا عشق آتش زن

چراغ ناز این محفل شررپردازیی دارد

بیا رنگی بگردانیم مفت فرصت است اینجا

بهار بیخودی هم یک دو دم گلبازیی دارد

اگر از خود روم کو تاب تا رنگی بگردانم

به آن عجزم که با من عجز هم طنازیی دارد

به دشت و در ندیدم از سراغ عافیت گردی

خیال بیدماغ اکنون گریبان تازیی دارد

نقاب رنگ هرجا می دردآیینه دیدار است

شب حیرت نگاهان خوش سحر پردازیی دارد

خدا کار بنای دل به ایمان ختم گرداند

خیال چشم او امشب فرنگ آغازیی دارد

به افسون نفس مغرور هستی زیستن تا کی

به هرجا این هوا گل می کند ناسازیی دارد

فلک هرچند عرض ناز اقبالت دهد بیدل

نخواهی غره شد این حیز پشت اندازیی دارد